از چگونگی انتخاب مسیر شغلی ایده‌آل تا ٧ نکته برای موفقیت در یک مصاحبه کاری
تاریخ انتشار: ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۸۲۴۴۸۷
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، «وقتی بزرگ شوی، می‌خواهی چه کاره شوی؟» این سوالی است که اغلب والدین و معلمان از کودکان و دانش‌آموزان خود می‌پرسند و حتی در اکثر موارد پاسخ‌های جالبی نیز دریافت می‌کنند. ممکن است این سوال برای کودکان یا نوجوانان سوالی جدی نباشد و علایقی موقتی و احساساتی داشته باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اغلب کودکان وقتی با این سوال مواجه می‌شوند، دوست دارند پزشک، مهندس، خلبان و حتی فضانورد شوند؛ اما این احتمال وجود دارد که در آینده مسیر متفاوتی را در پیش بگیرند و شغل دیگری را انتخاب کنند.
بیشتربخوانید: ۷ ترفندی که درآمد شما را افزایش می‌دهد
این سوال کمک می‌کند تا در کودکی و نوجوانی به اینکه چه استعداد و اهداف و آرزویی دارید، بیشتر فکر کنید. فرآیند انتخاب شغل ایده‌آل و مناسب با استعداد و توانایی‌های فردی پروسه‌ای دشوار است که معمولا از دوران دبیرستان با انتخاب رشته آغاز شده و با ورود به دانشگاه تبدیل به دغدغه‌ای جدی برای دانشجویان می‌شود. شغلی که انتخاب می‌کنید باید متناسب با روحیات و توانایی‌های شما باشد تا از آن خسته نشوید و به عبارتی رضایت شغلی داشته باشید.
ممکن است حتی شغل مرتبط با رشته خود را پیدا نکنید، اما باید بتوانید از کاری که انجام می‌دهید، لذت ببرید. وقتی به دنبال شغل هستید باید بدانید که چه چیزی برایتان مهم است، عواملی، چون امنیت شغلی، میزان درآمد، امکان پیشرفت و... عوامل مهمی هستند که پس از ورود به یک حرفه ممکن است نظر شما را نسبت به آن تغییر دهد و اگر امکان تغییر شغل نداشته باشید، مجبور هستید بخش بزرگی از عمر خود را در آن کار صرف کنید؛ بنابراین بهتر است از همان ابتدا دقت بیشتری در انتخاب حرفه خود داشته باشید. در کنار تلاش برای یافتن شغل باید با مهارت‌های یک مصاحبه کاری موفق نیز آشنا شوید تا بتوانید در حرفه مورد نظر خود ورود پیدا کنید. در این مطلب تلاش داریم تا شما را در انتخاب‌هایتان راهنمایی کنیم.
آیا تا به‌حال برایتان پیش آمده است که به دنبال کار بگردید و پس از یافتن شغل مورد نظرتان در مصاحبه کاری رد بشوید؟ ممکن است همه افراد چندین‌بار با این اتفاق روبه‌رو شوند. همیشه دیدار اول در هرجایی خصوصا با کارفرما یا مدیری که مسئولیت مصاحبه و استخدام شما را برعهده دارد، بسیار مهم و تعیین‌کننده است؛ زیرا تصویری که از خود در ذهن کارفرما به جای می‌گذارید، در روند شغلی شما بسیار موثر است. ممکن است درطول مصاحبه دچار استرس شوید و نتوانید آن‌طور که باید ویژگی‌ها و توانمندی‌های خود را به درستی معرفی کنید؛ پس بهتر است پیش از هر مصاحبه کاری از آمادگی کامل برای رودرروشدن با کارفرما و مدیر برخوردار باشید. در بخشی شما را با نکات ضروری برای داشتن یک مصاحبه کاری موفق آشنا می‌سازیم.
کمی زودتر از ساعت مصاحبه در شرکت حاضر شوید
در مصاحبه‌های کاری همیشه زودرسیدن بهتر است. دقیق و خوش‌قول‌بودن ویژگی مثبتی است که از همان روز اول باید به کارفرما ثابت کنید. اگر پای شغل دلخواهتان در میان است، سعی کنید سرموقع و حتی کمی زودتر در محل مصاحبه حاضر شوید. اگر اتفاقی پیش آمد که نتوانستید به موقع در مصاحبه حاضر شوید، حتما موضوع را به کارشناس استخدام اطلاع دهید تا مجبور نشوید بهانه‌های دروغین برای تأخیر خود بیاورید.
با ظاهری مناسب و منظم به دیدار کارفرما بروید
درست است که از ظاهر هیچ فردی نباید درباره توانمندی‌های آن قضاوت شود، اما نوع پوشش شما و انتخاب لباس برای حضور در جلسه مصاحبه، در روند تصمیم‌گیری برای برگزیدن شما موثر است. زمانی که با لباسی تمیز و مرتب در جلسه مصاحبه حاضر می‌شوید، از نظر مسئولان استخدام، شخصی حرفه‌ای و باتجربه خواهید بود.
به همراه‌داشتن مدارک مهم و کنارگذاشتن تلفن همراه
ما انسان‌های مدرن، هر کجا که منتظر هستیم، از روی عادت تلفن‌همراه خود را از جیبمان بیرون آورده و مشغول گشت‌زدن در اینترنت یا بازی‌کردن می‌شویم. به یاد داشته باشید که استفاده از تلفن‌همراه پیش از مصاحبه ذهن شما را درگیر مسائل دیگر می‌کند. بهتر است پیش از آغاز مصاحبه رزومه خود را مرور کنید و آماده پاسخ‌دهی به سوالات احتمالی کارفرما شوید. فراموش نکنید یک نسخه کپی از رزومه حتما دم دست‌تان باشد تا اگر مصاحبه‌کننده در همان ابتدا از شما خواست، آن را در اختیارش قرار دهید. همچنین سایر مدارک و نمونه کارهای خود را نیز آماده کرده و به شکلی منظم همراه خود به جلسه ببرید.
یاد بگیرید چگونهدر مورد خودتان صحبت کنید
در یک جلسه مصاحبه کاری، مصاحبه‌کننده معمولا از شما می‌خواهند که درباره خودتان صحبت کنید یا حتی از شما بپرسند چه خبر؟ از حال و احوالتان بگویید. در این موارد واقعا نمی‌خواهید از وضع روحی و احوال شما باخبر شود، بلکه هدف آن است توانایی‌های شما را برای سپردن شغل مورد نظر بسنجد. در جواب این سوال شما باید از مهارت‌ها و توانایی‌های خود توضیح دهید.
پیش از مصاحبه بدانید که کجا می‌روید
تحقیق درباره مکانی که برای مصاحبه می‌روید را فراموش نکنید. پیش از رفتن به مصاحبه اطلاعاتی را درباره آن شرکت پیدا کنید و از تاریخچه و اهداف آن باخبر شوید. این کار به شما کمک می‌کند تا با اعتمادبه‌نفس در جلسه حاضر شوید. با این کار به مسئول استخدامی نشان می‌دهید که آدم دقیق و پیگیریهستید.
سوالات هوشمندانه بپرسید
معمولا در پایان مصاحبه کاریتان، از شما می‌خواهند که سوالات پیش‌آمده خود را از شرکت بپرسید. در این زمان با پرسیدن سوالات مناسب می‌توانید هوشمندی خود را نشان دهید. از پرسیدن سوالات کلی و بی‌ربط پرهیز کنید. برای مثال می‌توانید بپرسید در ٦ماه آینده جایگاه شغلی مورد نظرتان چگونه است؟ یا آیا امکان پیشرفت شغلی برای شما وجود دارد یا خیر؟ سعی کنید منفعل و منتظر نباشید. همان‌قدر که شرکت این حق را دارد که از شما سوال کند، شما هم حق دارید درباره وضعیت‌تان بعد از استخدام بدانید. سعی کنید سوالات منطقی و درستی درباره وضع آینده شغلی خود و وضع شرکت بپرسید تا این‌گونه شفاف‌سازی درباره وضع هر دوطرف صورت پذیرد.
بزرگنمایی در نشان‌دادن توانایی‌ها ممنوع!
در هنگام نگارش رزومه، در مورد توانایی‌های خود بزرگنمایی نکنید. در مصاحبه کاری، موجه و مؤدب و مقبول باشید. وسط حرف مدیر مصاحبه‌کننده نپرید و با آرامی صحبت کنید. ادب همه را به سمت خود جذب می‌کند. اگر می‌خواهید مصاحبه کاری موفقی داشته باشید، سر وقت حاضر شوید، صادقانه رفتار کنید و از لبخند هم غافل نشوید.
شغل مناسب شما را در مسیر درست زندگی قرار می‌دهد
معمولا افراد در دوران تحصیلشان یا بعد از آن به دنبال کاری هستند که از آن لذت ببرند؛ اما معمولا وجود مشکلاتی در سر راه این افراد باعث می‌شود که نتوانند شغلی مناسب با روحیات و توانایی‌هایشان پیدا کنند؛ شغل‌هایی که باعث بالابردن ارزش‌های فردی شود، معمولا رضایت شغلی را هم در پی دارد، اما چطور می‌توان به این شغل رویایی رسید؟ یکی از این راه‌ها امتحان‌کردن شغل‌های متفاوتی است که باید با شناخت انجام شود. نکته‌های مثبتی وجود دارد که می‌توانید در مسیر شغلیتان به کار ببرید.
مهارت‌های خود را بشناسید
در انتخاب شغل علاوه بر علاقه‌مندی‌هایی که دارید، باید به توانایی‌های خود نیز آگاهی داشته باشید و ببینید که برای آن حرفه مناسب هستید یا خیر. برای مثال آیا با دیگران خوب ارتباط برقرار می‌کنید؟ آیا مشاوره می‌دهید؟ آیا مهارت بیان دارید؟ آیا استعداد نویسندگی دارید؟ به تمام مهارت‌هایی که دارید، فکر کنید و اگر نتوانستید، از دیگران بخواهید توانایی‌های شما را به شما بگوید.
ارزش‌های خودتان را اولویت‌بندی کنید
شما نمی‌توانید در هیچ زمینه‌ای خبره شوید، مگر اینکه به آن اهمیت بدهید. ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که رقابت در آن بسیار زیاد است و تنها افراد بااستعداد و سختکوش می‌توانند به بالاترین درجات برسند؛ بنابراین کاری که می‌خواهید آغاز کنید، باید سه ویژگی زیر را داشته باشد:
شما نسبت به آن اشتیاق فراوانی داشته باشید و به آن اهمیت بدهید.
شما در انجام‌دادن آن نسبت به دیگران بهتر باشید.
مزیت انجام‌دادن این کار به اندازه‌ای زیاد است که دیگران حاضر هستند بابت انجام آن به شما پول بدهند.
اگر نمی‌دانید کدام شغل این سه ویژگی را برای شما به همراه دارد، بهتر است ابتدا اولویت‌های خود را در انتخاب شغل مشخص کنید و بدانید که چه چیزی برای شما اهمیت بیشتری دارد. آیا پول درآوردن را به خانواده، دوستان و مفیدبودن برای جامعه ترجیح می‌دهید؟ آیا شرکت‌کردن در فعالیت‌های اجتماعی برای شما اولویت بالاتری نسبت به جمع‌کردن پول دارد؟ آیا دوست دارید تنها باشید و با خودتان خلوت کنید یا اینکه از کمک‌کردن به دیگران انرژی می‌گیرید.
با پاسخ‌دادن به این پرسش‌ها می‌توانید بهترین انتخاب را در زمینه شغلی داشته باشید.
در مرحله تصمیم گیری مشورت با دیگران را فراموش نکنید
برخی از افراد ممکن است به راحتی بتوانند تصمیم بگیرند و بدانند چه کاری را دوست دارند و مناسب آنهاست، اما اگر هنوز مطمن نیستید که چه شغلی برای شما مناسب‌تر است، نگران نباشید. شما می‌توانید تعدادی سوال و ایده که برای کار آینده خود در ذهن دارید را از افرادی که تجربه آن کار را دارند، بپرسید. برای مثال، چه چیزی باعث شد شما وارد این حیطه کاری شوید؟
چه چیز‌هایی را در رابطه با این شغل دوست دارید؟ چه چیز‌هایی را دوست ندارید؟ اگر به عقب برگردید، ترجیح می‌دهید در مورد چه موضوعی قبل از شروع این کار اطلاع داشته باشید؟
این مشورت کردن‌ها و سوال کردن‌ها می‌تواند در گرفتن تصمیم برای آنتخاب شغل به شما کمک کند. البته به این نکته توجه داشته باشید تا زمانی که وارد کاری نشده و آن را تجربه نکرده باشید، نمی‌توانید احساس واقعی خود را نسبت به آن کار بدانید. به همین دلیل گذراندن مدت زمان‌های کوتاهی به‌عنوان کارآموز در هر یک از زمینه‌های کاری مورد علاقه، می‌تواند در تصمیم‌گیری بهتر به شما کمک کند.
تجارب خود را تجزیه و تحلیل کنید
بعد از گذراندن دوره‌های کارآموزی باید به تحلیل آنها بپردازید و ببینید چه چیز‌هایی را در مورد هرکدام از مشاغل دوست داشته‌اید و چه چیز‌هایی برای شما جذاب نبوده است. همچنین بهتر است با رئیس یا همکار‌های خود نیز در این زمینه صحبت کنید و در رابطه با توانایی‌های خودتان از او بازخورد صادقانه بگیرید و علت حرف‌ها و نظر‌های او را جویا شوید.
فرصت‌های شغلی جدید را از دست ندهید
اگر واقعا به دنبال پیدا کردن کار مورد علاقه خود هستید، هواره دنبال فرصت‌های جدید باشید و خود را تنها به یک شغل خاص محدود نکنید. باید آن‌قدر کارهای موجود را امتحان کنید تا بتوانید شغل دلخواه خودتان را پیدا کنید. ناگفته نماند که امتحان کردن فرصت‌ها، هم اتفاقات خوب و هم اتفاقات ناخوشایندی برای شما به همراه خواهد داشت که باید سعی کنید از همه تجارب خود نکته‌های مثبت را استخراج کنید و در آینده از آنها بهره ببرید.
گام نخست برای یافتن شغل مناسب و پیش از حضور در جلسات مصاحبه، تهیه‌کردن روزمه برای شناساندن خود به فرد مصاحبه‌کننده است. رزومه یکی از تاثیرگذار‌ترین عوامل برای متقاعدکردن افراد در حین مصاحبه است. شما در غالب رزومه ویژگی‌های خود را در کمترین زمان در اختیار مصاحبه‌کننده قرار می‌دهید، بنابراین باید با دقت کامل آن را آماده کنید، تا فردی حرفه‌ای به نظر بیایید و بتوانید کارفرما را جذب خود کنید. برای آن‌که در مصاحبه کاری رد نشوید و بتوانید کارفرما را تحت‌تاثیر قرار دهید، نباید هیچ نکته‌ای را از قلم بیندازید.
اغلب رزومه‌ها معمولی و ساده هستند، بنابراین برگ برنده برای فردی است که رزومه‌ای متفاوت را طراحی کنید. در این کار می‌توانید از افراد حرفه‌ای و متخصص کمک بگیرید. یافتن شغل مانند مسابقه‌ای نفسگیر است که افراد در آن برای کسب جایگاه شغلی با یکدیگر به رقابت می‌پردازند.
یک رزومه خوب نباید خیلی طولانی یا خلاصه باشد، چون کارفرمایان اغلب مدت کوتاهی را به مطالعه رزومه‌ها اختصاص می‌دهند، بنابراین همیشه سعی کنید یک رزومه کامل و استاندارد داشته باشید.
برای تجربیات کاری و تحصیلات حتما باید مدت زمانی که در کار و شغلی مشغول به کسب تجربه و مهارت بوده‌اید و زمان اخذ مدرک را درج کنید.
مهارت‌ها اهمیت بسیار زیادی دارند. مهارت کار با نرم‌افزار‌های مختلف مخصوصا نرم‌افزار‌های آفیس و نرم‌افزار‌های حسابداری از اهمیت بالایی برخوردار هستند. اگر دوره‌های کارآموزی را نیز گذرانده و تجربه و مهارت کسب کرده‌اید، می‌توانید آنها را در رزومه خود یادداشت کنید.
اگر تجربه‌های کاری مختلفی دارید حتما نوع کار، محل کار و وظایف و مسئولیت‌هایی را که داشتید، در رزومه بنویسید. دقت داشته باشید که رزومه باید کامل باشد، بنابراین مشخصات فردی، مدارک تحصیلی، تجربیات کاری، مهارت‌های کاری و... همگی باید به صورت مرتب و مجزا در رزومه نوشته شوند.
یک راه دیگر برای شناساندن خود به‌عنوان فردی حرفه‌ای، فعالیت پررنگ در شبکه‌های اجتماعی است. شما می‌توانید از شبکه‌های فیس‌بوک، توییتر و لینکدین استفاده کنید و ارتباط خود را با افراد مختلف گسترش دهید. خودتان را معرفی کنید، از ویژگی‌ها و توانمندی‌های خود و سوابق کاریتان بنویسید. با دیگران به گفتگو بپردازید، با این کار شما به‌عنوان فردی متخصص شناخته می‌شوید.
منبع: روزنامه شهروند
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: دانستنی ها خواندنی روانشناسی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۸۲۴۴۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۵ نکته درباره اعتراضات دانشجویی در آمریکا
مائده زمان‌فشمی در روزنامه فرهیختگان نوشت: در طول شش‌ماه نسل‌کشی در غزه که آمریکایی‌ها شریک اصلی آن هستند و از آن حمایت می‌کنند، خیابان‌های آمریکا و دانشگاه‌هایش صحنه حضور حامیان مردم غزه و معترضان به این نسل‌کشی شده است. دانشجویان آمریکایی علی‌رغم تهدید به تعلیق و دستگیری و از دست دادن فرصت‌های شغلی، علیه نسل‌کشی در غزه، فریاد حمایت از فلسطین را سر داده‌اند. تجمعات با تحصن در دانشگاه کلمبیا آغاز شد و حالا به ۳۲ دانشگاه بزرگ و مهم دیگر آمریکا کشیده شده است. از جمله هاروارد، ییل، تافتس، نورث وسترن، تگزاس، مینه‌سوتا و میشیگان.
دانشجویان کلمبیا که جرقه اعتراضات را در جامعه دانشگاهی آمریکا زده‌اند، خواستار قطع رابطه مالی و معنوی دانشگاه با حامیان صهیونیست‌ها هستند. دانشجویان دانشگاه کلمبیا می‌گویند آنها با این اعتراضات در سمت درست تاریخ ایستاده‌اند. آنها می‌گویند به خودشان و این حرکت‌های اعتراضی افتخار می‌کنند. افتخاری که حالا محدود به دانشگاه‌های آمریکایی نیست و همه جهان به آن مفتخرند. یکی از این دانشجویان می‌گوید من چیز زیادی برای از دست دادن ندارم. زندگی مردم غزه در حال از دست رفتن است و در مقایسه با این، زندگی من چیز زیادی نیست. من نمی‌خواهم ترس این لحظات را از من بگیرد.
نکته مهمی که باید در این تجمعات دانشگاهی خصوصا در دانشگاه کلمبیا به آن توجه کرد این است که دانشجویان این دانشگاه، نماینده قشر متوسط آمریکا نیستند. این دانشجویان اغلب فرزندان سناتور‌های آمریکایی، ثروتمندان و جامعه بالای آمریکا هستند. کسانی که می‌توان گفت خانواده‌هایشان با لابی‌های قدرتمند صهیونیستی در آمریکا ارتباط دارند و از سوی آنها برای ماندن در سیاست آمریکا حمایت می‌شوند. سناتور‌های آمریکایی، دانشجویان معترض به صهیونیست‌ها را اوباش ضد اسرائیلی نامیده‌اند و از دولت آمریکا می‌خواهند با آنها برخورد کند و زودتر آرامش و نظم را به دانشگاه‌ها برگرداند. همین می‌شود که دانشجویان معترض تهدید به تعلیق می‌شوند یا آنها را دستگیر می‌کنند. از سوی دیگر، تاجران ثروتمند یهودی تهدید کرده‌اند که در‌صورت عدم‌سرکوب تظاهرات‌کنندگان حامی فلسطین، بودجه دانشگاه‌ها را کاهش خواهند داد.
دانشجویان چه می‌گویند؟مطالبات دانشجویان معترض نسبت به جنایت رژیم‌صهیونیستی و حمایت‌های آمریکا از آن، از دانشگاهی به دانشگاه دیگر متفاوت است. مهم‌ترین و اصلی‌ترین خواسته‌های دانشجویان را می‌توان به این شرح خلاصه کرد.
- تجارت با سازندگان تسلیحات نظامی که به صهیونیست‌ها تسلیحات می‌رسانند را متوقف کنید.
- از پذیرش پول تحقیقاتی صهیونیست‌ها برای پروژه‌هایی که به تلاش‌های نظامی این رژیم کمک می‌کنند، دست بردارید.
- از سرمایه‌گذاری در موقوفات دانشگاهی با مدیران که از شرکت‌ها یا پیمانکاران صهیونیست سود می‌برند، خودداری کنید.
- در مورد اینکه چه پولی از صهیونیست‌ها دریافت و برای چه چیزی استفاده می‌شود، شفاف‌تر باشید.
هیات‌های دانشجویی در برخی از کالج‌ها در هفته‌های اخیر قطعنامه‌هایی را تصویب کرده‌اند که خواستار پایان دادن به سرمایه‌گذاری و مشارکت دانشگاهی با صهیونیست‌ها شده‌اند.
تظاهرات دانشجویی و مطالباتی از این دست، سروصدای زیادی را به راه انداخته و توجه‌ها را معطوف به دانشگاه کرده است. در ادامه به پنج نکته درباره تظاهرات حامی فلسطین در دانشگاه‌های آمریکا پرداخته شده است:
ده‌ها سال است که صهیونیست‌ها، فلسطینی‌ها را بدون بهانه می‌کشند. اما جنگ شش‌ماهه در غزه وحشیگری بی‌سابقه صهیونیست‌ها را به نمایش گذاشته است. تصاویر اجساد سوخته کودکان نوپا، مادران در حال زاری و مردم گرسنه که با تیراندازی صهیونیست‌ها در‌حالی‌که منتظر دریافت کمک غذایی هستند شهید می‌شوند، احساسات مردم را در سراسر جهان برانگیخته است. فریاد‌های توقف جنگ که حقوقدانان و فعالان حقوق آن را «نسل‌کشی» می‌خوانند، دانشجویان دانشگاه‌های آمریکا را علیه صهیونیست‌ها بسیج کرده، اما مدیران دانشگاه‌ها، اکنون به‌شدت دانشجویان را سرکوب می‌کنند.
آنها از پلیس خواسته‌اند تا دانشجویان را بازداشت کنند و خودشان نیز ده‌ها نفر از آنها را تعلیق کرده‌اند. روز یکشنبه، ریاست دانشگاه کلمبیا اعلام کرد حضور محافظان امنیتی را افزایش می‌دهد و ورود دانشجویان دیگر دانشگاه‌ها به محوطه دانشگاه را سخت‌تر می‌کند، چون می‌خواهد تجمعات را پایان ببخشد.
تصمیم «مینوچه شفیق»، رئیس کلمبیا برای تماس با پلیس نیویورک به‌منظور دستگیری دانشجویانی که در محوطه دانشگاه چادر زده بودند، با انتقاد‌های خاصی روبه‌رو شده است. در دانشگاه ییل، حدود ۴۵ دانشجو دستگیر و به تجمع غیرقانونی متهم شدند. در دانشگاه هاروارد، یک سازمان دانشجویی به نام کمیته همبستگی فلسطین به‌دلیل نقض سیاست دانشگاه در جریان تظاهرات تعلیق شد. در اقدامی غیرمعمول، دانشگاه کالیفرنیای جنوبی هفته گذشته سخنرانی آغازین سال ۲۰۲۴ خود را که «اسنا تبسم»، که آشکارا حمایت خود را از فلسطینی‌ها اعلام کرده بود، برعهده داشت، لغو کرد. ریاست این دانشگاه با استناد به نگرانی‌های امنیتی، اقدام خود را توجیه کرد.
پیوستن اعضای هیات‌علمی به دانشجویانبهنظر می‌رسد تصمیم تعلیق دانشجویان نتیجه معکوس داشته، زیرا صد‌ها نفر از اعضای هیات‌علمی در کلمبیا با در دست داشتن بنر‌هایی که روی آن نوشته شده بود دانشجویان را تعلیق نمی‌کنیم، دست از کار کشیدند. هفته گذشته انجمن اساتید دانشگاه آمریکا بیانیه‌ای صادر و تعلیق دانشجویان و دستگیری آنها را محکوم کردند. در این بیانیه آمده ما اعتماد خود را به رئیس‌جمهور و دولت خود از دست داده‌ایم و متعهد می‌شویم که دانشگاه را پس بگیریم.
در صحنه‌ای دیگر برخی از اعضای هیات‌علمی حامی دانشجویان، در دروازه‌های دانشگاه گردهم آمدند و دیده می‌شد از خبرنگارانی که از ورود آنها به‌دلیل تلاش دولت برای محدود کردن پوشش خبری منع شده‌اند، حمایت می‌کردند. هنگامی که دانشگاه کلمبیا از اقدامات خود با استناد به ناراحتی برخی از دانشجویان یهودی دفاع کرد، ۲۳ عضو هیات‌علمی یهودی از کالج بارنارد و دانشگاه کلمبیا نامهای به رئیس دانشگاه نوشتند و اعتراض خود را به سلاح‌سازی از یهودی‌ستیزی ابراز کردند. در دانشگاه نیویورک، برخی از اعضای هیات‌علمی زنجیره‌ای انسانی در اطراف دانشجویان مسلمانی که در جریان اعتراض در حال نماز خواندن بودند، تشکیل دادند.
سیاستمداران طرف صهیونیست‌ها را میگیرندجو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا که به‌دلیل انجام ندادن هیچ اقدامی برای توقف جنگ وحشیانه صهیونیست‌ها علیه فلسطینی‌ها با انتقاد مواجه شده، بیانیه‌ای صادر و در آن هشداری را درباره جهش یهودستیزی اعلام کرد. کاخ‌سفید با نادیده گرفتن نگرانی دانشجویان معترض که به‌دنبال حمایت از ۲.۳ میلیون فلسطینی محاصره شده در غزه هستند، به سرعت ترساندن فیزیکی علیه دانشجویان یهودی و جامعه یهودی را در محوطه دانشگاه کلمبیا محکوم کرد.
هیچ مدرک معتبری مبنی‌بر ترساندن فیزیکی دانشجویان یهودی یافت نشد. اریک آدامز، شهردار نیویورک از اعتراضات انتقاد کرد و خواستار صلح و پاسخگویی در مورد اقدامات صهیونیست‌ها را «شرارت» و «منزجرکننده» توصیف کرد. شفیق، رئیس دانشگاه کلمبیا علی‌رغم سرکوب دانشجویان معترض، با انتقاد شدید از همه طرف مواجه است. چند تن از نمایندگان دموکرات در مجلس نمایندگان، از جمله «رشیده طلیب» از میشیگان و «ایلهان عمر» از مینه‌سوتا، از مجازات‌هایی که برای دانشجویان معترض اعمال می‌شود، انتقاد کردند. اسرا هیرسی، دختر ایلهان عمر یکی از دانشجویان تعلیق شده از دانشگاه در جریان این اعتراضات است.
لابی صهیونیستی ادامه دارددرحالیکه صد‌ها معترض حامی فلسطین با اقدامات مقامات روبه‌رو شده‌اند، گزارش شده تعداد انگشت‌شماری از معترضان طرفدار صهیونیست‌ها به محوطه دانشگاه کلمبیا رفته و شعار «پیروزی اسرائیل» سر داده‌اند. این گروه همچنین پرچم تیپ «کفیر»، یک واحد ارتش صهیونیستی مرتبط با گردان «نتزاه یهودا» را که با تحریم‌های آمریکا به‌دلیل نقض حقوق بشر مواجه است، در دست داشتند. در اقدامی شوم، Shirion Collective، یک سازمان طرفدار اسرائیل، به افرادی که مایل به پوشیدن کفیه و نفوذ در اعتراضات دانشجویی در دانشگاه کلمبیا هستند، پیشنهاد پول کرده است.
در پستی که در فضای مجازی منتشر شده، گفته‌اند به‌طور خاص به‌دنبال افرادی که دارای نامهای عربی و ظاهر خاورمیانه‌ای دارند، هستند تا نفوذشان در بین دانشجویان معترض عمیق‌تر شود. در ماه‌های اخیر، مواردی از آزار و اذیت دانشجویان طرفدار فلسطین در دانشگاه‌های سراسر ایالات‌متحده گزارش شده است. یکی از رویداد‌های قابل توجه مربوط به کامیونی بود که اسامی دانشجویان هاروارد که نامهای را در محکومیت جنایات صهیونیست‌ها در غزه امضا کرده بودند، نشان می‌داد.
درخواست‌هایی از دانشگاهدر حالی‌که تلاش می‌شود دانشجویان معترض را به‌عنوان دسته‌ای از جوانان خشمگین معرفی کنند که اهداف روشنی ندارند، واقعیت این است که معترضان در دانشگاه‌های آمریکا شرایط خود را با عبارات واضح بیان کرده‌اند. دانشجویان به‌دنبال پاسخگویی از مدیران دانشگاه خود که آنها را شریک جنایات جنگی اسرائیل می‌دانند، هستند. زیرا سرمایه‌گذاری‌های دانشگاه را در شرکت‌های حامی جنگ متوقف نکرده‌اند. صندوق‌های بازنشستگی چندین دانشگاه پول خود را در شرکت‌های صهیونیستی سرمایه‌گذاری کرده‌اند که به گفته سازمان ملل متحد در جنگ شریک هستند. دانشجویان همچنین از دانشگاه‌هایشان می‌خواهند توافقنامه‌هایی را که با موسسات صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی منعقد کرده‌اند، لغو کنند.
دانشگاه‌های آمریکا چندبار صحنه اعتراضات گسترده بود؟سرکوب این اعتراضات گسترده دانشجویی، وقتی اهمیت دوچندان پیدا می‌کند که رد آن را در وقایع تاریخی گذشته جست‌و‌جو کنیم. آخرین ورود پلیس به محوطه دانشگاه کلمبیا برای سرکوب دانشجویان، به بیش از ۵۰ سال قبل بازمی‌گردد. آخرین باری که چنین اتفاقی افتاد در سال ۱۹۶۸ بود، زمانی که دانشجویان تظاهرات ضد جنگی علیه دخالت ارتش آمریکا در جنگ ویتنام برگزار کردند. با این حال معترضان و ناظران این تجمعات می‌گویند سرکوب تحصن‌های دانشجویی این‌بار شدیدتر بوده است. «هلگا طویل سوری»، دانشیار مطالعات اسلامی در دانشگاه نیویورک گفته من تقریبا ۲۰ سال است که در دانشگاه نیویورک هستم و شاهد اعتراضات متعددی بوده‌ام. فکر نمی‌کنم تا به حال چنین سرکوبی دیده باشم. اینکه چرا پلیس این اعتراضات را به این شکل سرکوب می‌کند را باید در نتایج اعتراضات کلیدی دانشجویان دانشگاه‌های آمریکا و دستاورد‌های آنها یافت. در واقع نگرانی آمریکا این است که این اعتراضات منجر به ظهور قدرتی اجتماعی شود و درنهایت دولت بایدن را مجبور کند که صهیونیست‌ها را برای پایان دادن به جنایات‌شان در غزه، تحت فشار بگذارد. در ادامه به نمونه‌هایی از اعتراضات دانشجویی و نتایج آن پرداخته شده است.
سال ۱۹۵۴ تا ۱۹۶۰: تحصن گرینزبورودر سال ۱۹۵۴، دادگاه عالی آمریکا حکم کرد تفکیک‌های دولتی در مدارس، غیرقانونی است. فضا‌های عمومی جدا شده از نظر نژادی از سال ۱۸۹۶ تا آن زمان در حال فعالیت بودند. در اول فوریه ۱۹۶۰، چهار دانشجوی سیاه‌پوست در کالج کشاورزی و فنی کارولینای شمالی تحصن‌های مسالمت‌آمیزی را در ناهارخوری «فقط سفیدپوستان» آغاز کردند که با Woolworth’s در گرینزبورو شروع شد.
دانشجویان وقتی از ارائه خدمات محروم شدند از بلند شدن از روی میز‌ها خودداری کردند. در ۵ فوریه، تعداد دانشجویانی که در آن محل تحصن کرده بودند به ۳۰۰ نفر رسید. این جنبش به سرعت به شهر‌های دیگر، دانشگاه‌ها و مکان‌های عمومی گسترش یافت و سیاه‌پوستان و سفیدپوستان به آن پیوستند. جنبش تحصن موفقیت‌آمیز بود و تا ژوئیه ۱۹۶۰ غذاخوری‌ها شروع به ادغام مجدد کردند. این اعتراضات نشان‌دهنده موفقیت اولیه جنبش حقوق مدنی بود.
سال ۱۹۶۸ تا ۱۹۶۹: تظاهرات علیه جنگ ویتنامدر آوریل ۱۹۶۸، دانشجویان دانشگاه کلمبیا و کالج بارنارد وابسته به آن، علیه جنگ ویتنام که در سال ۱۹۵۴ آغاز شده بود و تا سال ۱۹۷۵ ادامه داشت، تظاهراتی برگزار کردند. این اعتراضات منجر به تصرف پنج ساختمان دانشگاه و حتی گروگان گرفتن رئیس دانشکده شد. برای بیش از یک هفته، دانشجویان پنج ساختمان دانشگاه را اشغال کرده بودند. حدود یک هفته پس از شروع اعتراضات یعنی در ۳۰ آوریل، حدود هزار افسر از نیروی گشت تاکتیکی شهر نیویورک توسط گریسون ال کرک، رئیس وقت دانشگاه کلمبیا به این دانشگاه فراخوانده شدند. پلیس نزدیک به ۷۰۰ نفر را به اتهام ایجاد بی‌نظمی دستگیر کرد. در برخی ساختمان‌ها، پلیس ۱۴۸ نفر را مجروح کرد. مانند سال ۲۰۲۴، کلمبیا تنها دانشگاهی نبود که در سال ۱۹۶۸ و به‌طور کلی دهه ۱۹۶۰ شاهد اعتراضات بود. در پایان این اعتراضات دانشگاه کلمبیا مجبور شد تا روابط خود را با یک موسسه پنتاگون که برای جنگ ویتنام تحقیق می‌کرد، قطع کند و تظاهرات‌کنندگانی را که در تظاهرات شرکت کرده بودند، عفو کند.
دانشجویان دانشگاه هاروارد هم به جنگ ویتنام اعتراض کردند. در شب ۹ آوریل ۱۹۶۹، یک سازمان ملی فعال دانشجویی، دانشجویان برای یک جامعه دموکراتیک (SDS)، فهرستی از خواسته‌ها را بر در خانه رئیس هاروارد آویزان کرد. این گروه با شراکت هاروارد با سیاست‌های نظامی مخالف بود و همچنین با حضور سپاه آموزش افسران ذخیره (ROTC) در محوطه دانشگاه هم مخالفت داشت. به گزارش مجله هاروارد، روز بعد، دانشجویان معترض سالن دانشگاه را اشغال کردند و دستگیر شدند که منجر به اعتراضات گسترده‌تر و اعتصاب هشت روزه شد. یک سال بعد در چهارم می ۱۹۷۰، گارد ملی اوهایو در جریان تظاهرات ۳۰۰ دانشجو علیه جنگ ویتنام و گسترش آن به کامبوج، چهار دانشجوی دانشگاه کنت را به ضرب گلوله کشت و ۹ نفر دیگر را زخمی کرد. آنها همچنین به حضور گارد ملی در محوطه دانشگاه اعتراض کردند. تیراندازی باعث خشم معترضان شد و منجر به شرکت بیش از ۴ میلیون دانشجو در تظاهرات و خروج از خانه در صد‌ها کالج و دبیرستان دیگر در سراسر آمریکا شد.
۱۹۸۵: حذف آپارتاید آفریقای جنوبیدر دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، دانش‌آموزان مدارس دولتی در سووتو، آفریقای جنوبی اعتراضاتی را علیه آموزش اجباری به زبان آفریکانسی و شلوغی بیش از حد مدارس برگزار کردند. این اعتراضات به یک جنبش جهانی تبدیل شد و تا سال ۱۹۸۵، دانشگاه‌های آمریکایی مانند کلمبیا و دانشگاه کالیفرنیا از مدیران خود خواستند سرمایه‌گذاری‌های شرکت‌های مرتبط با رژیم آپارتاید در آفریقای جنوبی را پس بگیرند. در دانشگاه کلمبیا، این تلاش توسط ائتلاف برای آفریقای جنوبی آزاد (CFSA) سازماندهی شد که در چهارم آوریل ۱۹۸۵ ورودی ساختمان اداری کلمبیا، هامیلتون هال را مسدود کرد.
یک قاضی دادگاه عالی ایالتی در منهتن دستور داد معترضان اجازه دسترسی به سالن را دهند و در عوض اعتراض خود را به منطقه‌ای مشخص در پله‌های همیلتون هال ببرند. هیات‌امنایی شش‌نفره بلافاصله پس از پایان محاصره در ۲۵ آوریل تشکیل شد تا سرمایه‌گذاری خود را در شرکت‌های وابسته به رژیم آپارتاید بررسی کند. در اواخر آگوست، هیات‌مدیره به این نتیجه رسید که واگذاری نه‌تن‌ها از نظر اخلاقی گزینه صحیحی است، بلکه از نظر مالی هم مقرون به صرفه است. درنهایت سرمایه‌گذاری‌های دانشگاه مرتبط با آپارتاید آفریقای جنوبی متوقف شد.
۱۹۹۱: تظاهرات علیه جنگ خلیج فارسدر آگوست ۱۹۹۰ عراق به کویت حمله کرد. یک هفته بعد، اولین نیروهای نظامی آمریکا وارد عربستان‌سعودی شدند. بنا به درخواست عربستان‌سعودی و سایر کشورهای حوزه خلیج‌فارس، ائتلاف به رهبری ایالات‌متحده عملیات طوفان صحرا را در ژانویه ۱۹۹۱ آغاز کرد و اهدافی را در عراق و کویت طی یک عملیات ۴۳روزه بمباران کرد. در اواخر فوریه ۱۹۹۱ دانشجویان در چندین محوطه دانشگاه ازجمله دانشگاه میشیگان، دانشگاه کلمبیا، دانشگاه جورج واشنگتن و دانشگاه جورج تاون اعتراضاتی را علیه دخالت نظامی آمریکا در جنگ خلیج‌فارس برگزار کردند. به گزارش واشنگتن‌پست، پلیس ۲۰ نفر را در دانشگاه کالیفرنیا در سانتا کروز دستگیر کرد.
۲۰۰۳: تظاهرات علیه جنگ عراقدر مارس ۲۰۰۳ یک ائتلاف به رهبری ایالات‌متحده شروع به بمباران عراق کرده که با تهاجم زمینی ادامه پیدا کرد. آمریکا مدعی شد این اقدام بخشی از «جنگ علیه تروریسم» است و با این ادعا که رهبر عراق سلاح‌های کشتار جمعی در اختیار دارد، این جنگ را آغاز کرد. دانش‌آموزان دبیرستانی و دانشجویان آمریکایی در اعتراض به جنگ عراق کلاس‌های خود را ترک کردند.
۲۰۱۸: تظاهرات Black Lives Matterدر ۲۵ می ۲۰۲۰ جورج فلوید، یک مرد سیاه‌پوست ۴۶ساله توسط درک شووین، افسر پلیس سفیدپوست در ایالت مینه‌سوتا کشته شد. قتل فلوید اعتراضاتی را در سراسر آمریکا علیه نژادپرستی سیستماتیک و خشونت پلیس در جریان جنبش «جان سیاهان مهم است» که در سال ۲۰۱۳ آغاز شده بود، هنگامی که جورج زیمرمن از تیراندازی مرگبار به یک جوان سیاه‌پوست غیرمسلح به نام ترایون مارتین تبرئه شد، برانگیخت. تعدادی از این اعتراضات توسط دانشجویان دانشگاه‌های آمریکا برگزار شد. تظاهرات دانشجویان تحت رهبری جنبش زندگی سیاه‌پوستان مهم است، قبل از سال ۲۰۱۸ نیز مانند سال ۲۰۱۴ پس از قتل مایکل براون ۱۸ساله توسط پلیس برگزار شد.
tags # اسرائیل ، آمریکا سایر اخبار
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»